De Rotterdamse wethouder Leonard Geluk heeft afgelopen week de gemeenteraad oud nieuws verteld. Namelijk dat een hoog percentage van de medewerkers van kinderdagverblijven en peuterspeelzalen zelf slecht Nederlands spreken. Volgens de onderwijsinspectie gaat het zelfs om 15 procent van alle leiders en leidsters. En het is wat mij betreft terecht dat de inspectie spreekt in termen als ‘zorgwekkend’.
Wethouder Geluk heeft echter ook iets nieuws verteld aan de gemeenteraadsleden en wel dat ruim 100 leiders en leidsters van Rotterdamse peuterspeelzalen en kinderdagverblijven naar een taalcursus worden gestuurd. Het zou vooral gaan om vrouwen uit Feijenoord en Delfshaven. In deze delen van Rotterdam wonen veel allochtonen en werden en worden vrouwen erg gestimuleerd om te gaan werken. In het recente verleden zijn zo veel vrouwen doorgestroomd vanuit de inmiddels afgeschafte Melkertbanen.
Maar ja, als je zelf al niet goed Nederlands spreekt, in een omgeving woont maar amper fatsoenlijk Nederlands wordt gesproken, dan is een baan in een sector waar de Nederlandse taal voorop hoorte staan, volgens mij niet echt logisch. Tenzij men vooraf wordt geschoold, maar dat is men vergeten in Rotterdam.
En niet alleen in de havenstad speelt dit probleem: in iedere grotere stad en iedere gemeente speelt dit zelfde probleem in meer of mindere mate. Op peuterspeelzalen, kinderdagverblijven, maar vooral ook op voorscholen kom je veel leiders en leidsters tegen die niet van Nederlandse afkomst zijn en zelf eerst grondig bijgeschoold zouden moeten worden. Dit probleem veroorzaakt al jarenlang problemen in de kleutergroepen van de basisscholen. En een dergelijke taalachterstand is niet zomaar weggewerkt. Zeker niet als de kinderen in een omgeving wonen waar het Nederlands de tweede, derde of zelfs vierde taal is.
Geschreven op: zaterdag 21 februari 2009
Onderwijszaken 