Dit is het eerste deel van een serie artikelen over Storyline Approach, ook wel: verhalend ontwerpen. Deze serie is niet alleen voor onderwijsmensen interessant. Dit vanwege het karakter van de vorm en de rol die kinderen er binnen spelen.
Storyline Approach is een onderwijsvorm waarvan de basis is ontwikkeld in Schotland, aan de Faculty of Education van de University of Strathclyde in Glasgow. De belangrijkste ontwikkelaars zijn Steve Bell en Sally Harkness.
Kinderen als experts en onderzoekers
Bij verhalend ontwerpen worden kinderen als experts beschouwd en als onderzoekers. In bijvoorbeeld het thema ‘verhuizen’ wordt het onderwerp geïntroduceerd door de leraar. De uitwerking van het thema, gestuurd door sleutelvragen, is voorbehouden aan de kinderen.
Zo zijn er altijd wel kinderen in de groep die eens, of meer keren in hun leven verhuisd zijn. Ze kunnen dus meepraten op basis van ervaring. Die ervaring wordt benut. Kinderen die niet altijd ‘haantje de voorste’ zijn, kunnen nu opeens een heel belangrijke positie krijgen, juist vanwege die ervaring.
Er wordt bij de uitwerking van een thema niet eerst in boeken gezocht naar antwoorden. Kinderen bedenken de antwoorden zelf. Meestal komen ze er achter dat hun eigen ervaringen of hun eigen kennis op onderdelen tekort schiet. Ze komen dan zelf met het initiatief om informatie elders te zoeken.
In een thema over ‘De dierenwinkel’ hadden kinderen informatie nodig over het voedsel en de leefomstandigheden van verschillende dieren. Op het moment dat die kennis noodzakelijk bleek, raakten ze gemotiveerd om in boeken te zoeken naar antwoorden en naar een dierenwinkel en een dierenarts te gaan om de informatie op te halen.
Informatie wordt pas relevant indien ze betekenis heeft. De contextloze vraag van een leraar: ‘Wat eet een konijn?’ daagt niet uit tot een inspirerend onderzoek. Pas wanneer je met elkaar op school een dierenwinkel aan het inrichten bent, wordt de vraag een zinvolle vraag.
Uit: Hoe groter de verschillen, hoe rijker de kansen, pedagogische bijdrage aan het verhalend ontwerpen van onderwijs (1999, ISBN 90 329 1961 x)
Foto: leerlingen van Rosenlundskolen, Denmark met links in het midden Steve Bell
Geschreven op: zondag 7 september 2008
Onderwijszaken 
[…] Dit is het tweede deel van een serie artikelen over Storyline Approach, ook wel: verhalend ontwerpen. Deze serie is niet alleen voor onderwijsmensen interessant. Dit vanwege het karakter van de vorm en de rol die kinderen er binnen spelen. Zie ook: deel 1. […]
[…] interessant. Dit vanwege het karakter van de vorm en de rol die kinderen er binnen spelen. Zie ook: deel 1 en deel […]
[…] interessant. Dit vanwege het karakter van de vorm en de rol die kinderen er binnen spelen. Zie ook: deel 1, deel 2 en deel […]
[…] interessant. Dit vanwege het karakter van de vorm en de rol die kinderen er binnen spelen. Zie ook: deel 1, deel 2, deel 3 en deel […]
[…] interessant. Dit vanwege het karakter van de vorm en de rol die kinderen er binnen spelen. Zie ook: deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel […]
[…] werken in blokken van 6 weken aan projecten. Daarbij wordt de onderwijsmethode ‘verhalend ontwerpen‘ gehanteerd (‘storyline method‘), een methode die in Nederland redelijk voet aan […]
Mooie uiteenzetting over verhalend ontwerpen.
Ik ben echt enthousiast geworden over verhalend ontwerpen, kinderen zelf oplossingen laten bedenken voor problemen. Je ziet ze steeds enthousiaster worden en ze gaan thuis door met het zoeken van oplossingen.
Tip: wil je nog meer weten over verhalend ontwerpen, kijk dan ook eens op:
http://www.GoedVerhalendOntwerpen.nl
Onderzoekend leren op de basisschool met verhalend ontwerpen (storyline approach): theorie, voorbeelden en templates om meteen aan de slag te kunnen.